تاقیکردنەوەی (کویز) گەشەی کۆمەڵایەتی

بۆ بەرواری یاریکردن، یارییەکی زۆر بدە بە منداڵەکان بۆ ئەوەی یاری پێبکەن و هەڵیبژێرن. لە نزیکەوە سەیری منداڵەکان و هاوڕێکانیان بکە و ئەگەر شەڕ یان مشتومڕیان کرد، هەنگاو بنێنە ناوەوە.

گرنگی بە منداڵەکەت بدە و ستایشی زۆر بکە کاتێک ڕێنماییەکان جێبەجێ دەکات. سەرنجدان بۆ ڕەفتاری سەرپێچیکارانە یان نەرێنی سنووردار بکە.

کاتێکی زۆر زیاتر بەسەر بەرە بۆ ستایشکردنی ڕەفتارە باشەکان نەک سزادانی ڕەفتارە خراپەکان! ئەمەش دەتوانێت یارمەتیدەر بێت بۆ دروستکردنی متمانەیان بەبێ ئەوەی زیان بە پەیوەندی خێزانەکە بگەیەنێت.

زمان بەشێکی گەورەیە لە گەشەکردنی کۆمەڵایەتی و سۆزداریمان هانی منداڵەکەت بدە وشەیەک بڵێت لەبری ئاماژەدان. ئەگەر منداڵەکەت نەیتوانی تەواوی وشەکە بڵێت (“شیر”)، یەکەم دەنگی (“م”)ی پێ بدە بۆ ئەوەی یارمەتی بدات. بە تێپەڕبوونی کات، دەتوانیت منداڵەکەت هان بدەیت کە تەواوی ڕستەکە بڵێت — "من شیرم دەوێت."

منداڵان لەم تەمەنەدا زۆر حەز بە سەرسامکردنی خێزانەکەیان دەکەن و چێژ لە ئەزموونە نوێیەکان وەربگرن. یارییەکانی منداڵەکەت لە دەوری ژوورەکە بشارەوە و با بیاندۆزێتەوە.

یارمەتی منداڵەکەت بدە مەتەڵەکان بە شێوە، ڕەنگ، یان ئاژەڵی کێڵگەیی ئەنجام بدات. ناوی هەر پارچەیەک بنووسە کاتێک منداڵەکەت دەیخاتە شوێنی خۆی.

لە کاتێکدا زمانێکی فراوانیان نییە بۆ دەربڕینی هەستەکانیان، بەڵام گرنگە باسی هەستەکانی منداڵەکەت بکەیت کاتێک ئەزموونی دەکات. بۆ نموونە بڵێ: “دەتوانم پێت بڵێم هەست بە شێتی دەکەیت چونکە پارچە مەتەڵەکەت فڕێدا.” منداڵەکەت هان بدە هەستە جیاوازەکان لە کتێبەکان و لەگەڵ کارەکتەرە جیاوازەکاندا دەستنیشان بکات کە دەیبینێت.

هەروەها منداڵان زۆر حەز دەکەن لەم تەمەنەدا یارمەتیدەر بن، بەشداریان بکەن لە یارمەتیدانی تۆ بۆ دانانی مێزەکە یان کۆکردنەوەی جانتای چوونە دەرەوەیان. ئەمەش دەرفەتی زیاتر دەڕەخسێنێت بۆ ستایشکردنیان! لە کاتێکدا ئەم تەمەنە دەتوانێت کاتێکی چالاک بێت، بەڵام زۆر گرنگە منداڵەکەت هەست بە پەیوەندی لەگەڵ ئێوەدا بکات وەک خێزانێک.

گرنگە ڕۆتینی کاتی یاریکردن و کاتی نانخواردنی ئێوارە دابنێیت بۆ ئەوەی یارمەتی هێورکردنەوەی هەستی منداڵەکەت بدات و دەرفەتێکی ڕۆژانەت پێبدات بۆ بەسەربردنی کات پێکەوە.

لەبیرت نەچێت مەزاجەکەت سووک بێت و کاتێکی خۆش بەسەر بەریت!